Buitenaanzicht & de entree

Het theater is ontworpen door NOAHH onder leiding van architect Patrick Fransen (o.a. AMARE, Tivoli Vredenburg, Markant in Uden en het Ricoh pand in ‘s-Hertogenbosch). 

Bekijk hier de video van architect Patrick Fransen, waarin hij zijn visie vertelt op het ontwerp van het gebouw.

De buitenzijde

Het nieuwe theater is het verlengstuk van de Parade. De architecten hebben daarom gelet op een harmonieus samenspel tussen het gebouw en haar omgeving. NOAHH heeft zich voor de gevel laten inspireren door De Moriaan op de Markt in Den Bosch, een van de eerste bakstenen huizen in Nederland, waarin zich nu de VVV bevindt. De pinakels van het metselwerk verwijzen naar de pinakels van de Sint-Jan. Je ziet van buitenaf de twee zalen goed liggen: het gouden dak is de Pleinzaal en het wit-grijze dak is de Casinozaal. Door het gebruik van veel glas in de pui, haal je de parade naar binnen en voel je je als bezoeker zijnde verbonden met de Parade met de prachtige Sint-Janskathedraal.

Uniek: de loading docks die een hele vrachtwagen in het gebouw toelaat

In de oude binnenstad van ‘s Hertogenbosch ligt Theater aan de Parade aan drie zijden ingeklemd tussen bestaande bebouwing. De uitdaging die dat met zich meebrengt is dat alles in de gevel aan het plein opgelost moet worden. Dat vroeg voor het laden en lossen om een truc.

Bij de Pleinzaal kan een achttien meter lange vrachtwagen achteruit het gebouw in rijden. In het gebouw staat de vrachtwagen vervolgens op een lift die de hele vrachtwagen (!) zo’n zes meter omhoog kan tillen naar de eerste verdieping. Dit duurt ongeveer 6 minuten. Apparatuur kan vervolgens vanuit de vrachtwagen direct het podium opgerold worden. Bij de Casinozaal is geen lift maar een enorme ‘lade’ gerealiseerd die uit het gebouw het plein op kan schuiven. Twee achttien meter lange vrachtwagens kunnen op die ‘lade’ parkeren en naar binnen geschoven worden. Een achttien meter lange schuifdeur sluit de gevel vervolgens weer af. Voor beide zalen geldt dat laden en lossen voortaan inpandig gebeurt en er niet meer permanent vrachtwagens in de smalle Triniteitstraat staan. 

De entree

Bij het betreden van het theater word je direct omarmd door een uitnodigende sfeer van ruimte en licht. Het gebouw straalt een open karakter uit, waarbij natuurlijk licht rijkelijk naar binnen stroomt, zowel aan de gevelzijde als door de imposante canyon, een vide tussen de twee zalen in. Ook binnen herken je de Pleinzaal aan haar gouden wanden en de Casinozaal aan haar wit-grijze omhulsel.  

Er zijn geen gangen, maar kleine foyers en knusse ruimtes, elk met een eigen unieke sfeer. De verschillende ruimtes kunnen door middel van glazen puien afgesloten worden, of juist met elkaar verbonden. “Iedere keer dat ik er kom zijn de zalen en de foyers weer anders ingericht, voor weer andere activiteiten”, vertelt architect Patrick Fransen van NOAHH. “Dat is ontzettend leuk om te zien, want in het ontwerp van het theater hebben we daar ook op geanticipeerd." Een theater is allang geen plek meer waar alleen ‘s avonds in de zalen wat gebeurt. In de nieuwe generatie theaters is er de hele dag van alles te doen en dat vraagt om flexibiliteit van het gebouw.

Bekijk hier de video van architect Patrick Fransen, waarin hij zijn visie geeft op de entree en de foyers.

Leuke weetjes

• Nergens in het gebouw is de kleur zwart toegepast; in werkelijkheid is het Bossche Bollen bruin.
• De lift biedt een prachtige manier om de glazen canyon en het natuurlijke licht dat deze vide tussen de twee zalen creëert te ervaren, een tip voor traplopers.
• Het loading dock van de Casinozaal kan ook als buitenpodium ingericht worden voor evenementen als Theaterfestival Boulevard.
• Vanuit de entree kan men door het raam achter de balie het laadplatform van binnenuit bekijken.
• De verlichting is 100% LED, er is geen gasinstallatie en er liggen maar liefst 144 zonnepanelen op het dak.

Beeld: Jasper Loeffen
Video: Krosmedia